در صحف ادريس نيز از لقب «مصطفي» براي
آن حضرت ياد شده و ساير اوصاف پيامبر اكرم صلی الله علیه وآله به شايسته
ترين وجهي آمده است. بخشي از آن چنين است: «اخْتَرْتُ لَهُمْ نَبِيّاً
مُصْطَفَي؛ من براي بندگان صالح، مخلص و با تقوايم «مصطفي» را پيامبر
گردانيدم.»
عبدالکریم پاک نیا تبریزی
حضرت محمد صلی الله علیه وآله (مصطفي؛ برگزيده)
از
ميان القاب متعدد آن حضرت، مصطفي بيشتر معروف است. ( 1 ) آن حضرت خودش در
مورد لقب مصطفي مي فرمايد: «يَا عَلِيُّ! اَنْتَ اَخِي وَاَنَا اَخُوكَ
وَاَنَا الْمُصْطَفَي لِلنُّبُوَّةِ؛ ( 2 ) يا علي! تو برادر من و من برادر
تو هستم، فقط من براي پيامبري از سوي خداوند متعال انتخاب شده ام.»
در
صحف ادريس نيز از لقب «مصطفي» براي آن حضرت ياد شده و ساير اوصاف پيامبر
اكرم صلی الله علیه وآله به شايسته ترين وجهي آمده است. بخشي از آن چنين
است: «اخْتَرْتُ لَهُمْ نَبِيّاً مُصْطَفَي؛ من براي بندگان صالح، مخلص و
با تقوايم «مصطفي» را پيامبر گردانيدم.»
آنگاه خداوند متعال به حضرت آدم
خطاب كرد: اي آدم! به ذريّه ات بنگر. و حضرت آدم در ميان ذريّه اش گروهي
را ديد كه نور آنان تمام آفاق را فرا گرفته و درخشش ويژه اي دارد. حضرت آدم
علیه السلام پرسيد: پروردگارا! اينان كيانند؟ خداوند فرمود: اينها
پيامبران از نسل تو هستند. حضرت آدم دوباره پرسيد: آنان چند نفرند؟ فرمود:
يكصد و بيست و چهار هزار پيامبرند كه سي صد و پانزده نفر از آنان نبي مرسل
هستند. حضرت آدم عرض كرد: خدايا! چرا نور آخرين نفر از سلسله انبيا از همه
درخشنده تر و تابناك تر است؟ خداوند فرمود: او محمد، پيامبر فرستاده، مورد
اعتماد، نجيب، محرم اسرار، برگزيده، پاك خالص، حبيب، دوست و گرامي ترين
مخلوق در پيشگاه من است و محبوب ترين، نزديك ترين، شناخته ترين مخلوقاتم مي
باشد. او از نظر علم، حلم، ايمان، يقين، صداقت، نيكوكاري، پاكدامني، تواضع
و فروتني، پارسايي و فرمانبري از تمام آنان برتر مي باشد.
براي او از
حاملين عرشم و ساير آفريده ها در آسمانها و زمين پيمان گرفته ام كه به او
ايمان آورده و به نبوّتش اقرار كنند. اي آدم! به او ايمان بياور كه در نزد
من مقام و منزلت، فضل نور و وقارت فزوني يابد. حضرت آدم علیه السلام گفت:
به خدا و پيامبرش محمد ايمان آوردم. خداوند فرمود: من نيز فضل و كرامت تو
را افزايش دادم. اي آدم! تو اولين پيامبر و فرزندت محمد صلی الله علیه وآله
آخرين آنان مي باشد. ( 3 )
پی نوشت :
1) الاحتجاج، احمد بن علي طبرسي، نشر مرتضي، مشهد، 1403 ه ق، ج 2، ص 311.
2 ) امالی، شیخ صدوق، نشر اعلمی، بیروت، چاپ پنجم، 1400ق، ص332، المجلس الثالث والخمسون.
3 ) بحار الانوار، علامه محمد باقر مجلسي، انتشارات اسلامیه، تهران، ج52، ص385.
منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره145.